چه کسانی از ممنوعیت جذب بازیکن و مربی خارجی ناراحتند؟

ممنوعیت جذب بازیکنان و مربیان خارجی در پرسپولیس، استقلال و باشگاه‌های بدهکار باعث ناراحتی برخی افراد در فوتبال ایران شده؛ اشخاصی که به نظر می‌رسد با این قانون منافعشان به خطر افتاده است.
به گزارش فارس، وزارت وزرش و جوانان در اقدامی شایسته جذب بازیکن و مربی خارجی را برای دو باشگاه پرسپولیس و استقلال ممنوع اعلام کرد. ممنوعیتی که اگرچه بسیار دیر اعمال شد اما بازهم مانعی بزرگ برای به تاراج رفتن بیت المال و سرمایه کشور است. با تمام انتقادهایی که به عملکرد وزارت ورزش وارد است اما در این مورد بخصوص می‌توان از این دستور العمل دفاع کرد و حتی انتظار داشت که به سایر تیم‌های دولتی و شبه دولتی فوتبال کشور تسری پیدا کند.
فقط در همین 4 سال اخیر چندین و چند پرونده شکایت بازیکن و مربی خارجی علیه پرسپولیس و استقلال به ثبت رسیده است؛ از برانکو و کالدرون گرفته تا وینفرد شفر. حضور بازیکنان بی کیفیت خارجی هم که خود داستان مفصلی است. از حضور بازیکنان اوکراینی و مهاجم پا به سن گذاشته کروات گرفته تا نومایر آلمانی و ال حاجی گرو و ... بازیکنان بی خاصیتی که برخی حتی 90 دقیقه هم بازی نکردند اما باید دستمزدشان را  به حکم فیفا، تمام و کمال  دریافت کنند. برخی از آنها دستمزدی معادل 10 میلیون تومان در دقیقه دریافت کرده‌اند!
ظاهرا این ممنوعیت قرار است از سوی فدراسیون برای برخی دیگر از باشگاه‌های بدهکار فوتبال ایران نیز اعمال شود. اتفاقی که اگر اجرایی شود، می‌توان به حفظ و توسعه سرمایه‌های مالی و انسانی خود در فوتبال امیدوار باشیم. بسیاری از کارشناسان دلسوز فوتبال ایران نیز ممنوعیت جذب خارجی‌ها برای سرخابی‌ها را دستورالعملی کارشناسانه و کاملا قانونی دانستند.
از سویی دیگر اما هستند افرادی از داخل فوتبال که این قانون به مذاقشان خوش نیامده و سعی کردند در مصاحبه‌هایشان به شکل‌های مختلف بر صادرکنندگان این دستورالعمل بتازند. یکی از فعالان این حوزه حتی مدعی شد که ممنوعیت جذب بازیکنان خارجی باعث افزایش 5 برابری دستمزد بازیکنان ایرانی خواهد شد؛ ادعایی به غایت احساسی، بی مبنا و مبتنی بر عدم محاسبه درست.
ادعاهای عجیب برای بازگشت خارجی‌ها!
این پیش بینی بسیار عجیب است زیرا وقتی باشگاه‌های ما حتی برای گذران خرج روزمره خود هم با مشکلات مالی فراوانی مواجهند، از کجا می‌خواهند هزاران دلار به استخدام مربی و بازیکن خارجی اختصاص بدهند؟ 
همین باشگاه‌ها که مدام از مشکلات اقتصادی می‌نالند، چطور می‌خواهند دستمزد بازیکن ایرانی را 5 برابر افزایش بدهند؟ آیا غیر از این است که قراردادها توسط مدیران عامل باشگاه‌ها امضا می‌شود؟ چگونه یک مدیرعامل راضی می‌شود هزینه‌های باشگاهش را 5 برابر کند؛ آن هم به بهانه ممنوعیت جذب خارجی‌ها؟ مبنای طرح چنین ادعایی چیست؛ وقتی این طرح قرار است موجب گردش نخبگان و مقابله با دلالی در فوتبال شود؟
از سوی دیگر، وزارتخانه‌های صمت و نفت نیز باید به باشگاه‌های زیر مجموعه خود دستور بدهند که سقفی برای پرداخت دستمزد مربیان و بازیکنان تیم خود قرار بدهند. در این صورت چگونه این فوتبال با یک دستور العل صحیح و فراگیر، پنج برابر گرانتر خواهد شد؟ سوالی که افراد مدعی بایستی بدان پاسخ بدهند.
ناراضیان پروژه مقابله با تاراج بیت المال
در حال حاضر افرادی که به نوعی به شبکه‌های دلالی و جذب بازیکنان خارجی مرتبط هستند یا از جذب بازیکن و مربی خارجی سود کلان می‌برند، از این دستورالعمل ناراحتند. آنهایی که با این ممنوعیت منافعشان قطع شده و دیگر نمی‌توانند حق ترانسفرهای چند ده هزار دلاری از بیت المال به جیب بزنند، مشخص است که مقابله این ممنوعیت صف آرایی می‌کنند و این قانون را برنمی‌تابند. نتیجه این موضوع نیز ایجاد کمپین رسانه ای و تحریک افکار عمومی جهت جلوگیری در از بین رفتن منافع و حیاط خلوتشان.
اشخاصی که با یک امضا و یا یک تلفن سود کلان از انتقال بازیکنان بی کیفیت خارجی می‌برند، مشخص است که نمی‌توانند این دستورالعمل را تحمل کنند و مقابل آن جبهه گیری خواهند کرد؛ وگرنه هیچ عقل سلیمی نمی‌گوید وقتی کشور و باشگاه‌های ورزشی ما در تنگنای اقتصادی هستند، به سراغ بازیکنان بنجل خارجی بروند. ریشه یابی مخالفت با این تصمیم منطقی و درست که بایستی به تمام فوتبال کشور تسری پیدا کند، در رسیدن به سرشبکه‌های دلالی و واسطه گری غیرقانونی و ناسالم، کمک شایانی می‌کند. فقط باید کمی دقیق و عمیق به ماجرا نگاه کنید تا بسیاری از دست‌های 
پنهان، آشکار شود.